Er zijn veel hormonale middelen op de markt, die allemaal kunnen helpen bij overgangsklachten. Maar lichaamsidentieke (bio-identieke) hormonen hebben de voorkeur, omdat deze naadloos aansluiten op de receptoren van vrouwelijke cellen.
Naast de lichaamsidentieke hormonen, zijn er ook heel veel synthetische hormonen die de huisarts kan voorschrijven. Deze staan momenteel nog als eerste keuze in de richtlijnen. En de lichaamsidentieke hormonen als tweede keuze. Deze woordkeuze suggereert in de opvatting van veel artsen dat deze optie dus minder goed is. Dit klopt niet; deze optie is juist een gezondere keuze. Het aanpassen van de richtlijnen stuit momenteel nog op weerstand en vertragingen.
Dus als je bij je huisarts komt, is het goed om de juiste benamingen te weten van de medicijnen waar je mee wilt starten, en vooral ook welke middelen jij als tweede keuze beschouwt en dus liever niet voorgeschreven wilt krijgen.
Als wij in de overgang komen, verliezen we onze eigen hormonen, geen synthetische vervangers. Je lichaam zal dus altijd meer moeite moeten doen om synthetische hormonen te verwerken. Bij de ene persoon gaat dat best goed, bij de ander veel minder. Maar er zitten voor iedereen ook nadelen aan.
Als je een medicijn doorslikt (orale toediening) betekent dit dat het medicijn langs de lever gaat. Daar blijft tot 95% van de medicatie achter. Een medicijn moet dus hoger gedoseerd worden, om het gewenste effect te bereiken. Oestrogeen die via de huid (transdermale toediening) wordt gebruikt, kan veel nauwkeuriger worden gedoseerd en daarmee beter worden afgestemd op wat het individu nodig heeft.
De combinatiepillen (bijv. Femoston, zie lijst hier beneden) die de huisarts voorschrijft, bevatten bijna allemaal lichaamsidentieke oestrogeen met daarnaast een synthetisch progestageen (dus geen progesteron). Dit synthetisch progesteron bindt goed op de progesteronreceptoren van je cellen, maar bieden niet de biologische voordelen die lichaamsidentieke progesteron wel bieden: o.a. verbeterde botproductie, kalmerend effect en herstel van beschadigde zenuwcellen.
Maar mogelijk wel in een later stadium. Als na verloop van tijd blijkt dat je via de huid onvoldoende opneemt kun je overstappen naar een oraal middel: deze slik je door. Het nadeel van orale middelen is de licht verhoogde kans op trombose (deze is vergelijkbaar met de pil), maar er zijn onder de orale middelen wel lichaamseigen opties te vinden. Dus mocht je niet geholpen zijn met de transdermale / via de huid mogelijkheden, dan kun je in deze lijst wel een aantal alternatieven vinden!
Met anticonceptie:
Progesteron:
https://richtlijnendatabase.nl/richtlijn/management_rondom_menopauze/transdermaal_estradiol_bij_verhoogd_risico_vte.html
https://richtlijnendatabase.nl/richtlijn/antitrombotisch_beleid/hormonale_suppletie_therapie_en_vte.html
https://womensmentalhealth.org/posts/transdermal-estradiol-but-not-oral-estrogens-improves-sexual-function-in-postmenopausal-women/
https://balance-menopause.com/uploads/2021/09/Migraine-and-menopause.pdf